loading...
اقامه نماز
آخرین ارسال های انجمن
عبدالله سنجه وینی بازدید : 208 دوشنبه 12 اسفند 1392 نظرات (0)

- «نماز، محكم ترين رشته ي الفت بين بندگان و خداست، و واي برآن كسي كه از اين پيوند جداست، و حيات و زندگيش از نور اين عبادت پربها، بي بهره است.

نماز، واقعيتي است كه خداوند مهربان از باب عشق و محبت از انسان خواسته است، نماز نوراني ترين حكم در شبستان حيات بندگان شايسته الهي است.

- نماز، ريسمان اتصالي است كه همه هستي و موجوديت آدمي را به ملكوت پيوند داده، و مانند اين رشته پرارزش و منبع فيض، برنامه اي براي ايجاد ارتباط بين بشر و حق مطلق نمي توان يافت.

نماز، پناه بي پناهان، سنگر دردمندان، گلستان روح افزاي عاشقان، چراغ پر فروغ نيمه شب مشتاقان، صفاي دل مستان، و سير و سلوك آگاهان است.

نماز، برتر از همه عبادات، تجلي تمام واقعيات، منبع بركات، و كليد حل تمام مشكلات، و پاك كننده خطرات و خاطرات از قلب، و نور و روح عارفان و خالصان است.

نماز، زنده كننده جان، صفا بخش حيات جاودان، روشني راه رهروان، تكيه گاه سالكان، راز و نياز عارفان، سرمايه مستمندان، دواي درد بي درمان، شعله ي دل بيداران، نواي قلب بي دلان، دليل گمراهان، اميد اميدواران، مايه ي شادي سحرخيزان، سوز جان سوختگان، حرارت روح افسردگان، مايه ي بقاي جان، و دستگير انسان به موقع خطر و نجات آدمي از شر، و درمان وجود از تمام بدبختي هاست.

نماز، عمود دين، عصمت يقين، رأس احكام ديني، آيت مبين، نور جبين، زداينده اندوه غمين، برطرف كننده ي شرم شرمگين، علاج كننده ي طوفان روحي سهمگين، دلگرمي دل مسكين، و شادي جان اندوهگين است.

نماز، مايه اي است كه بدون آن كسي لايق بارگاه قرب نيست، و زمينه اي است كه بدون آن جلب فيض خاص از پيشگاه با عزت ربوبي براي هيچ كس امكان ندارد.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 337 دوشنبه 12 اسفند 1392 نظرات (0)

 

چرا نماز جماعت صدها برابر نماز فرادا ثواب دارد؟


براي جواب به اين سوال بهتر است مقايسه­ اي بين فضيلت نماز جماعت با نماز فرادا داشته باشيم تا به جايگاه آن برسيم:

1. حضرت امام صادق(ع) فرمودند:

وَ- قَالَ ع‏ أَوَّلُ الْوَقْتِ رِضْوَانُ اللَّهِ وَ آخِرُهُ عَفْوُ اللَّهِ وَ الْعَفْوُ لَا يَكُونُ‏ إِلَّا مِنْ ذَنْب؛

نماز اول وقت خشنودي خدا است و آخر وقت عفوخداست [1] و برخي موارد تأخير در آن خشم خدا را درپي دارد:

فَقَالَ عَلِيٌّ ع يَا رَسُولَ اللَّهِ أَخْبِرْنِي مَا هَذِهِ الْأَحَادِيثُ فَقَالَ أَنْ تُؤْمِنَ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ تَعْبُدَهُ وَ لَا تَعْبُدَ غَيْرَهُ وَ تُقِيمَ الصَّلَاةَ بِوُضُوءٍ سَابِغٍ فِي مَوَاقِيتِهَا وَ لَا تُؤَخِّرَهَا فَإِنَّ فِي تَأْخِيرِهَا مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ غَضَبَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ [2]


2. نماز اول وقتِ با جماعت، سفارش معصومين عليهم السلام است؛ در روايات اهل بيت عصمت وطهارت فراوان مردم را به نماز اول وقت درمسجد تشويق کرده­اند و آن را از نشانه­هاي شيعه بودن دانسته اند.

3. نماز اول وقت باعث دوري از شيطان است ولي به تأخير انداختن آن خشنودي شيطان را در پي دارد.

4. نماز اول وقت پاسخ عاشقانه به نداي معشوق است که فرمود ند: «حافظوا علي الصلوات» امانماز آخر وقت صرفا جهت رفع تکليف است.

5. ثواب در مقابل عملي است که انجام مي­دهيم. خود نماز ثواب دارد، اول وقت ثوابي جداگانه، جماعت ثواب غيرقابل شمارش، گام­هايي که براي مسجد برداشته مي­شود و حتي به انتظار نمازنشستن در مسجد ثوابي مضاعف دارد که همه اين ثواب­ها به کسي داده مي­شودکه نماز اول وقتِ با جماعت بخواند.

6. نماز جماعت زمينه ساز برقراري اجتماعاتي مي­ شود که باعث اتحاد و انس و الفت است که اين در نماز فرادا محقق نمي­ شود.

پی نوشت ها:
[1] من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏1 ؛ ص 217

[2]  الخصال / ج‏2 / 543 / فيمن حفظ أربعين حديثا ...  ص 541

عبدالله سنجه وینی بازدید : 138 سه شنبه 10 دی 1392 نظرات (0)

معنای احکام


دستورهاى عملى اسلام كه وظيفه انسان ها را نسبت به كارهايى كه بايد انجام دهند و يا از آن دورى كنند، مشخص مى كند، احكام گويند.

 

اقسام احکام


احكامى كه وظيفه مكلّفان را معلوم مى كند، پنج قسم است :

واجب ، حرام ، مستحب ، مكروه ، مباح

 

واجب : كارى است كه انجام دادن آن لازم است و ترك آن عقاب دارد، مانند نماز و روزه .

 

 

احکام بانوان

 

 

 

عبدالله سنجه وینی بازدید : 131 سه شنبه 10 دی 1392 نظرات (0)

 

احکام

 

غسلهاى واجب هفت غسل هستند. يكى از آنها ((غسل حيض)) است.

 

غسل حيض:


1- حيض خونى است كه غالبا در هر ماه چند روزى از رحم زنها خارج مى شود, و زن را در موقع ديدن خون حيض حائض مى گويند.

 

 

 

2- خون حيض (1) در بيشتر اوقات غليظ و گرم و رنگ آن (2) سرخ مايل به سياهى يا سرخ تيره است و با فشار و كمى سوزش بيرون مىآيد.

 

 

 

3- مدت حيض كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نمى شود, و اگر مختصرى هم از سه روز كمتر باشد حيض نيست .(3)

 

 

 

4- بايد (4) سه روز اول حيض پست سر هم باشد, پس اگر مثلا دو روز خون ببيند و يك روز پاك شود و دوباره يك روز خون ببيند حيض نيست.

 

 

 

توجه

 

 

 

هنگامى كه خون حيض بيرون مىآيد, دختر و يا زن در حالت ((رِگل)) يا ((عادت ماهانه)) و يا ((پِريود)) به سر مى برد. پس از آنكه دختران از عادت ماهانه و خون حيض پاك شدند, بايد براى كارهايى مانند نماز كه نياز به طهارت و پاكيزگى داند غسل كنند و وضو هم بگيرند.

 

 

 

نمازهاى يوميه اى (5) كه زن در حال حيض نخوانده قض ندارد, ولى روزه هاى واجب را بايد قضا نمايد.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 153 سه شنبه 10 دی 1392 نظرات (0)

 

نماز

 

 

در نه صورت اگر در شماره رکعت های نماز چهار رکعتی شک کند باید فکر نماید، پس اگر یقین یا گمان به یک طرف شک پیدا کرد همان طرف را بگیرد و نماز را تمام کند وگرنه به دستورهایی که گفته می شود عمل نماید و آن نه صورت از این قرار است:

 

 

 

 

اول: آن که بعد از سر برداشتن از سجده دوم شک کند دو رکعت خوانده یا سه رکعت، که باید بنا بگذارد سه رکعت خوانده و یک رکعت دیگر بخواند و نماز را تمام کند و بعد از نماز یک رکعت نماز احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته به دستوری که بعد گفته می شود بجا آورد.

 

 

 

عبدالله سنجه وینی بازدید : 91 سه شنبه 10 دی 1392 نظرات (0)

 

سجده

 

سجده و تشهدی را که انسان فراموش کرده و بعد از نماز، قضای آن را بجا می آورد باید تمام شرایط نماز؛ مانند پاک بودن بدن و لباس و رو به قبله بودن و شرطهای دیگر را داشته باشد.

 

 

 

اگر سجده ی تشهد را چند دفعه فراموش کند مثلا یک سجده از رکعت اول و یک سجده از رکعت دوم فراموش نماید باید بعد از نماز قضای هر دو را با سجده های سهوی که برای آنها لازم است بجا آورد و لازم نیست معین کند که قضای کدام یک از آنها است .


 

اگر یک سجده و تشهد را فراموش کند احتیاط واجب آن است که هر کدام را اول فراموش کرده، اول قضا نماید و اگر نداند کدام اول فراموش شده باید احتیاطاً یک سجده و تشهد و بعد یک سجده دیگر بجا آورد یا یک تشهد و یک سجده و بعد یک تشهد دیگر بجا آورد تا یقین کند سجده و تشهد را به ترتیبی که فراموش کرده قض نموده است .

 

 

اگر به خیال این که اول سجده را فراموش کرده اول قضای آن را بجا آورد و بعد از خواندن تشهد یادش بیاید که اول تشهد را فراموش کرده احتیاط واجب آن است که دوباره سجده را قضا نماید و نیز اگر به خیال این که اول تشهد را فراموش کرده اول قضای آن را بجا آورد و بعد از سجده یادش بیاید که اول سجده را فراموش کرده بنابر احتیاط واجب باید دوباره تشهد را بخواند.

 

 

اگر بین سلام نماز و قضای سجده یا تشهد کاری کند که اگر عمدا یا سهوا در نماز اتفاق بیافتد نماز باطل می شود مثلا پشت به قبله نماید ،باید قضای سجده و تشهد را بجا آورد و نمازش صحیح است .

 

 

اگر بعد از سلام نماز یادش بیاید که یک سجده از رکعت آخر را فراموش کرده باید قضای سجده ای را که فراموش کرده بجا آورد و بعد از آن دو سجده سهو بجا آورد چه کاری که نماز را باطل می کند کرده باشد یا نه و اگر تشهد رکعت آخر را فراموش کرده باشد باید قضای تشهد را بجا آورد و بعد از آن دو سجده سهو بجا آورد.

 

 

اگر بین سلام نماز و قضای سجده یا تشهد کاری کند که برای آن سجده سهو واجب می شود مثل آن که سهوا حرف بزند باید سجده یا تشهد را قضا کند.

 

 

اگر نداند که سجده را فراموش کرده یا تشهد را، به احتیاط واجب باید هر دو را قضا نماید و هر کدام را اول بجا آورد اشکال ندارد و باید یک بار سجده سهو نیز بجا آورد.

 

 

اگر شک دارد که سجده یا تشهد را فراموش کرده یا نه واجب نیست قضا نماید.

 

 

اگر بداند سجده یا تشهد را فراموش کرده و شک کند که پیش از رکوع رکعت بعد بجا آورده یا نه،احتیاط واجب آن است که آن را قضا نماید.

 

 

کسی که باید سجده ی تشهد را قضا نماید اگر برای کار دیگری هم سجده سهو بر او واجب شودباید بعد از نماز، سجده یا تشهد را قضا نماید بعد سجده سهو را بجا آورد.

 

 

اگر شک دارد که بعد از نماز قضای سجده یا تشهد فراموش شده را بجا آورده یا نه چنانچه وقت نماز نگذشته باید سجده یا تشهد را قضا نماید و اگر وقت نماز هم گذشته بنابر احتیاط واجب باید سجده یا تشهد را قضا نماید.

 

 

 

عبدالله سنجه وینی بازدید : 114 سه شنبه 10 دی 1392 نظرات (0)

 

 

سجده سهو

 

 

دستور سجده سهو این است که بعد از سلام نماز فورا نیت سجده سهو کند و پیشانی را به چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید: " بسم الله و بالله و صلی الله علی محمد و آله " یا "بسم الله و بالله اللهم صلی علی محمد و آل محمد ".

 

 

 

ولی بهتر است بگوید "بسم الله و بالله السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته " بعد باید بنشیند و دوباره به سجده رود و یکی از ذکرهایی را که گفته شد بگوید و بنشیند و بعد از خواندن تشهد سلام دهد.

 

 

 

 

عبدالله سنجه وینی بازدید : 86 سه شنبه 10 دی 1392 نظرات (0)

 

نماز

کسی که نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از سلام نماز باید فورا نیت نماز احتیاط کند و تکبیر بگوید و حمد را بخواند و به رکوع رود و دو سجده نماید. پس اگر یک رکعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد، و اگر دو رکعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده یک رکعت دیگر مثل رکعت اول بجا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 101 سه شنبه 10 دی 1392 نظرات (0)

 غسل,احکام غسل

چگونگی انجام غسل

در غسل ارتماسی باید بدن پاک باشد ولی در غسل ترتیبی پاک بودن تمام بدن لازم نیست و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتی را پیش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد کافی است.
غسل، در لغت به معنای شستن است و در اصطلاح به مجموعه‌ای از اراده قلبی و اجرای عملی در خصوص شستن بدن گفته می‌شود.
انواع غسل: غسل‌ها بر پایهء حکم شرعی به دو دسته تقسیم می‌شود:

عبدالله سنجه وینی بازدید : 175 چهارشنبه 08 خرداد 1392 نظرات (0)

وَإذَِا ضَرَبتْمُْ فيِ الأرَْضِ فلَيَسَْ عَليَكُْمْ جُناَحٌ أنَ تقَصُْرُوا منَِ الصَّلاةَ إنِْ خِفتْمُْ أنَ يفَتْنِكَُمُ الذَِّينَ كفَرَُوا إنَِّ الكَْافرِِينَ كاَنوُا لكَُمْ عَدُوًّا مُّبيِناً .(سوره نساء آيه 101 )
هرگاه در زمين راه می پيما ييد (به سفر برويد) بر شما باكي نيست كه نماز را كوتاه كنيد.

 

عبدالله سنجه وینی بازدید : 137 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

شكّیات نماز 23 قسم است: هشت قسم آن شك­هائی است كه نماز را باطل می‌كند، و به شش قسم آن نباید اعتنا كرد، و نُه قسم دیگر آن صحیح است.


شك­های باطل

 

شك‌هایی كه نماز را باطل می‌كند از ‌این قرار است:

اوّل- شك در شمارۀ ركعت­های نماز دو ركعتی مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولی شك در شمارۀ ركعت­های نماز مستحب دو ركعتی و نماز احتیاط، نماز را باطل نمی‌كند.

دوم- شك در شمارۀ ركعت­های نماز سه ركعتی.

سوم- آن كه در نماز چهار ركعتی شك كند كه یك ركعت خوانده یا بیشتر.

چهارم- آن كه در نماز چهار ركعتی پیش از تمام شدن سجدۀ دوم، شك كند كه دو ركعت خوانده یا بیشتر. (تفصیل ‌این مسأله در صورت چهارم [از مسألۀ1208] از صفحه 316).

پنجم- شك بین دو و پنج، یا دو و بیشتر از پنج.

ششم- شك بین سه و شش، یا سه و بیشتر از شش.

هفتم- شك در ركعت­های نماز كه نداند چند ركعت خوانده است.

هشتم- شك بین چهار و شش، یا چهار و بیشتر از شش، پیش از تمام شدن سجدۀ دوم؛ ولی اگر بعد از سجدۀ دوم شك بین چهار و شش، و چهار و بیشتر از شش برای او پیش آید، احتیاط واجب آن است كه بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند، و بعد از نماز دو سجدۀ سهو به جا آورد، و نماز را هم دوباره بخواند.

 

اگر یكی از شك­های باطل برای انسان پیش‌ آید، نمی‌تواند نماز را به هم بزند، بلكه باید به قدری فكر كند كه صورت نماز به هم بخورد، یا از پیدا شدن یقین یا گمان ناامید شود.


عبدالله سنجه وینی بازدید : 154 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

دوازده چیز نماز را باطل می‌كند، و آن‌ها را مبطلات می‌گویند:


اوّل: آن كه در بین نماز یكی از شرط­های آن از بین برود، مثلاً در بین نماز بفهمد مكانش غصبی است.

دوم: آن كه در بین نماز عمداً یا سهواً یا از روی ناچاری چیزی كه وضو یا غسل را باطل می‌كند پیش آید، مثلاً بول از او بیرون‌ آید، ولی كسی كه نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری كند، اگر در بین نماز بول یا غائط از او خارج شود، چنانچه به دستوری كه در احكام وضو گفته شد رفتار نماید، نمازش باطل نمی‌شود؛ و نیز اگر در بین نماز از زن مستحاضه خون خارج شود، در صورتی كه به دستور استحاضه رفتار كرده باشد، نمازش صحیح است.

 

كسی كه بی­­اختیار خوابش برده، اگر نداند كه در بین نماز خوابش برده یا بعد از آن، باید نمازش را دوباره بخواند.

 

اگر بداند به اختیار خودش خوابیده، و شك كند كه بعد از نماز بوده، یا در بین نماز یادش رفته كه مشغول نماز است و خوابیده، نمازش صحیح است.

 

 اگر در حال سجده از خواب بیدار شود، و شك كند كه در سجدۀ آخر نماز است یا در سجدۀ شكر، باید آن نماز را دوباره بخواند.

سوم: از مبطلات نماز آن است كه مثل بعض كسانی كه شیعه نیستند دست‌ها را روی هم بگذارد.

 

هرگاه برای ادب دست‌ها را روی هم بگذارد، اگرچه مثل آن‌ها نباشد، بنابر احتیاط واجب باید نماز را دوباره بخواند، ولی اگر از روی فراموشی یا ناچاری یا برای كار دیگر ـ مثل خاراندن دست و مانند آن ـ، دست‌ها را روی هم بگذارد اشكال ندارد.

چهارم: از مبطلات نماز آن است كه بعد از خواندن حمد آمین بگوید، ولی اگر اشتباهاً یا از روی تقیه بگوید، نمازش باطل نمی‌شود.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 153 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

1- ترجمۀ سورۀ حمد

 

>بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم< یعنی ابتدا می‌كنم به نام خداوندی كه در دنیا بر مؤمن و كافر رحم می‌كند، و در آخرت بر مؤمن رحم می‌نماید.

>اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمِینَ< یعنی ثنا مخصوص خداوندی است كه پرورش دهندۀ همۀ موجودات است.

>الرَّحمنِ الرَّحیمِ< یعنی در دنیا بر مؤمن و كافر و در آخرت بر مؤمن رحم می‌كند.

>مالِكِ یومِ الدّین< یعنی پادشاه و صاحب اختیار روز قیامت است.

>اِیاكَ نَعْبُدُ وَ اِیاكَ نَسْتَعینْ< یعنی فقط تو را عبادت می‌كنیم و فقط از تو كمك می‌خواهیم.

>اِهْدِنَا الصِّراطَ المُسْتَقیمَ< یعنی هدایت كن ما را به راه راست كه آن دین اسلام است.

>صِراطَ الَّذینَ اَنْعَمْتَ عَلَیهِمْ< یعنی به راه كسانی كه به آنان نعمت دادی كه آنان پیغمبران و جانشینان پیغمبران هستند.

>غَیرِ الْمَغْضوبِ عَلَیهِمْ وَ لاَ الضَّالّین< یعنی نه به راه كسانی كه غضب كرده‌ای بر ‌ایشان، و نه آن كسانی كه گمراهند.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 139 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

در سجده چند چیز مستحب است:

1. كسی كه‌ ایستاده نماز می­خواند بعد از آن كه سر از ركوع برداشت و كاملاً‌ ایستاد، و كسی كه نشسته نماز می‌خواند بعد از آن كه كاملاً نشست، برای رفتن به سجده تكبیر بگوید.

2. موقعی كه مرد می‌خواهد به سجده برود اوّل دست‌ها را، و زن اوّل زانوها را به زمین بگذارد.

3. بینی را به مُهر یا چیزی كه سجده بر آن صحیح است بگذارد.

4. در حال سجده انگشتان دست را به هم بچسباند، و برابر گوش بگذارد، به طوری كه سر آن‌ها رو به قبله باشد.

5. در سجده دعا كند و از خدا حاجت بخواهد و ‌این دعا را بخواند:

«یا خَیرَ المَسئُولینَ وَ یا خَیرَ الْمُعْطینَ اُرْزُقْنِی وَ ارْزُقْ عِیالی مِنْ فَضْلِكَ فَاِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ». یعنی ‌ای بهترین كسی كه از او سئوال می‌كنند و ‌ای بهترین عطا كنندگان، روزی بده به من و عیال من از فضل خودت، پس به درستی كه تو دارای فضل بزرگی.

6. بعد از سجده بر ران چپ بنشیند، و روی پای راست را بر كف پای چپ بگذارد.

7. بعد از هر سجده وقتی نشست و بدنش آرام گرفت تكبیر بگوید.

8. بعد از سجدۀ اوّل بدنش كه آرام گرفت «اَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّی وَ اَتُوبُ اِلَیهِ» بگوید.

9. سجده را طول بدهد و در موقع نشستن دست‌ها را روی ران‌ها بگذارد.

10- برای رفتن به سجدۀ دوم، در حال آرامی ‌بدن «اَللهُ اَكبَر» بگوید.

11. در سجده‌ها صلوات بفرستد ولی آن را به قصد ذكری كه در سجده دستور داده‌اند نگوید.

12. در موقع بلند شدن، دست‌ها را بعد از زانوها از زمین بردارد.

13. مردها آرنج­ها و شكم را به زمین نچسبانند، و بازوها را از پهلو جدا نگاه دارند؛ و زن‌ها آرنج­ها و شكم را به زمین بگذارند، و اعضاءِ بدن را به یكدیگر بچسبانند.

و مستحبات دیگر سجده در كتاب­های مفصل گفته شده است.

 

قرآن خواندن در سجده مكروه است، و نیز مكروه است برای برطرف كردن گرد و غبار، جای سجده را فوت كند، و اگر در اثر فوت كردن دو حرف از دهان بیرون‌ آید، نماز باطل است.

و غیر از ‌این­ها مكروهات دیگری هم در كتاب­های مفصّل گفته شده است.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 110 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

در هر یك از چهار سورۀ  وَ النَّجم [نجم]،  اِقرَأْ [علق]، و الم تَنزیل [سجده]، و حم سَجدِه [فصلت]، یك آیۀ سجده است كه اگر  انسان بخواند یا بشنود، بعد از تمام شدنِ آن آیه باید فوراً سجده كند، و اگر فراموش كرد هر وقت یادش آمد باید سجده نماید.

 

اگر انسان موقعی كه‌ آیۀ سجده را می‌خواند از دیگری هم بشنود، بنابراحتیاط واجب باید دو سجده انجام دهد.

 

در غیر نماز اگر در حال سجده آیۀ سجده را بخواند یا بشنود، باید سر از سجده بردارد و دوباره سجده كند.

 

اگر انسان از بچّۀ غیر ممیز كه خوب و بد را نمی‌فهمد، یا از كسی كه قصد خواندن قرآن ندارد، آیۀ سجده را بشنود احتیاط واجب آن است كه سجده كند، و همچنین است اگر مثلاً از گرامافون و رادیو آیۀ سجده را بشنود.

 

در سجدۀ واجب قرآن باید جای انسان غصبی نباشد، و جای پیشانی او از جای زانوها و سرانگشتانش بیش از چهار انگشتِ بسته بلندتر نباشد؛ ولی لازم نیست با وضو یا غسل، و رو به قبله باشد، و عورت خود را بپوشاند، و بدن و جای پیشانی او پاك باشد؛ و نیز چیزهایی كه در لباس نمازگزار شرط می‌باشد، در لباس او شرط نیست، اما اگر لباس او غصبی است، چنانچه سجده كردن تصرف در آن لباس باشد، سجده باطل است.

 

احتیاط واجب آن است كه در سجدۀ واجب قرآن، پیشانی را بر مهر یا چیز دیگری كه سجده بر آن صحیح است گذاشته، و جاهای دیگر بدن را به دستوری كه در سجدۀ نماز گفته شد بر زمین بگذارد.

 

هرگاه در سجدۀ قرآن پیشانی را به قصد سجده به زمین بگذارد، اگرچه ذكر نگوید كافی است؛ و گفتن ذكر مستحب است، و بهتر است بگوید:

لا اِلهَ اِلاّ اللهُ حَقّاً حَقّاً، لا اِلهَ الاّ اَللهُ ‌اِیماناً وَ تَصديقاً، لا اِلهَ اِلاّ اللهُ عُبوديِّةً وَ رِقّاً سَجَدتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّاً، لامُسْتَنْكِفاً وَ لا مُستَكبِراً بَلْ انَا عَبْدٌ ذَلِيلٌ ضَعيِفٌ خائِفٌ مُسْتَجيِرٌ.


تشهّد

 

در ركعت دوم تمام نمازهای واجب، و ركعت سوم نماز مغرب، و ركعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشا، باید انسان بعد از سجدۀ دوم بنشیند و در حال آرام بودن بدن تشهّد بخواند، یعنی بگوید: «اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اَللهُ وَحْدَهُ لاشَریكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»؛ و احتیاط واجب آن است كه به غیر‌ این ترتیب نگوید.

 

كلمات تشهّد باید به عربی صحیح و به طوری كه معمول است پشت سر هم گفته شود.

 

اگر تشهّد را فراموش كند و بایستد و پیش از ركوع یادش بیاید كه تشهّد را نخوانده، باید بنشیند و تشهّد را بخواند و دوباره بایستد، و آنچه باید در آن ركعت خوانده شود بخواند و نماز را تمام كند؛ و بنابراحتیاط واجب بعد از نماز برای ‌ایستادن بیجا، دو سجدۀ سهو به جا آورد؛ و اگر در ركوع یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را تمام كند و بعد از سلامِ نماز تشهّد را قضا كند، و برای تشهّد فراموش شده دو سجدۀ سهو به جا آورد.

 

مستحب است در حال تشهّد بر ران چپ بنشیند و روی پای راست را به كف پای چپ بگذارد، و پیش از تشهّد بگوید: «اَلْحَمْدُ لِلّهِ» یا بگوید: «بِسْمِ الله وَ بِالله وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ خَیرُ الأسماءِ لِلّهِ»، و نیز مستحب است دست‌ها را بر ران‌ها بگذارد، و انگشت‌ها را به یكدیگر بچسباند، و به دامان خود نگاه كند، و بعد از تمام شدن تشهّد بگوید: «وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ».

 

مستحب است زن‌ها در وقت خواندن تشهّد ران‌ها را به هم بچسبانند.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 145 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

واجبات نماز یازده چیز است:


اوّل: نیت

دوم: قیام، یعنی ایستادن

سوم: تكبیرة الاحرام؛ یعنی گفتن «اَللهُ اَكبَرُ» در اوّل نماز.

چهارم: ركوع

پنجم: سجود

ششم: قرائت

هفتم: ذكر

هشتم: تشهّد

نهم: سلام

دهم: ترتیب.

یازدهم: موالات؛ یعنی پی در پی بودن اجزاء نماز.

 

بعضی از واجبات نماز ركن است؛ یعنی اگر انسان آن‌ها را به جا نیاورد، یا در نماز اضافه كند، عمداً باشد یا اشتباهاً، نماز باطل می‌شود، و بعضی دیگر [از واجبات] ركن نیست؛ یعنی اگر عمداً كم یا زیاد شود نماز باطل می‌شود، و چنانچه اشتباهاً كم یا زیاد گردد نماز باطل نمی‌شود.


و ركن نماز پنج چیز است:

اوّل: نیت

دوم: تكبیرۀ الاحرام

سوم: قیام در موقع گفتن تكبیرة الاحرام. و قیام متصل به ركوع؛ یعنی ‌ایستادن پیش از ركوع، 

چهارم: ركوع

پنجم: دو سجده.


عبدالله سنجه وینی بازدید : 117 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب یومیه اذان و اقامه بگویند، ولی پیش از نمازهای واجب غیر یومیه ـ مثل نماز‌ آیات ـ مستحب است سه مرتبه بگویند الصّلوة.

 

 مستحب است در روز اوّلی كه بچّه به دنیا می‌آید، یا پیش از آن كه بند نافش بیفتد، در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگویند.

 

اذان هیجده جمله است:

 «اَللهُ اَكبرُ»؛ چهار مرتبه.

«اَشهّدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ - اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللهِ ـ حَی عَلَی الصَّلوة ـ حَی عَلَی الفَلاحِ ـ حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ ـ اَللهُ اَكبرُ ـ لا اِلَهَ اِلاّ اللهُ»؛ هر یك دو مرتبه.

و اقامه هفده جمله است : یعنی دو مرتبه «اَللهُ اَكبرُ» از اوّل اذان و یك مرتبه «لا اِلهَ اِلاّ اللهُ» از آخر آن كم می‌شود و بعد از گفتن «حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ» باید دو مرتبه «قَد قامَتِ الصَّلوة» اضافه نمود.

 

«اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ» جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از «اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ» به قصد قربت گفته شود.

ترجمۀ اذان و اقامه

«اللهُ اكبر»: یعنی خدای تعالی بزرگ­تر از آن است كه او را وصف كنند.

«اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الاّ اللهُ»: یعنی شهادت می‌دهم كه غیر خدائی كه یكتا و بی همتا است خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.

«اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ»: یعنی شهادت می‌دهم كه حضرت محمّد بن عبدالله )ص) پیغمبر و فرستادۀ خدا است.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 129 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

نجس كردن زمین و سقف و بام و طرف داخل دیوار مسجد حرام است، و هركس بفهمد كه نجس شده است باید فوراً نجاست آن را برطرف كند، و احتیاط واجب آن است كه طرف بیرون دیوار مسجد را هم نجس نكنند، و اگر نجس شود نجاستش را برطرف نمایند.

 

اگر نتواند مسجد را تطهیر كند، یا كمك لازم داشته باشد و پیدا نكند، تطهیر مسجد بر او واجب نیست، ولی بنابراحتیاط واجب باید به كسی كه می‌تواند تطهیر كند اطلاع دهد.

 

اگر جائی از مسجد نجس شود كه تطهیر آن بدون كندن یا خراب كردن ممكن نیست، باید آن جا را بكنند یا خراب نمایند، و پركردن جائی كه كنده‌اند و ساختن جائی كه خراب كرده‌اند واجب نیست، ولی اگر چیزی مانند آجر مسجد نجس شود، در صورتی كه ممكن باشد، باید بعد از آب كشیدن به جای اولش بگذارند.

 

اگر مسجدی را غصب كنند و به جای آن خانه و مانند آن بسازند، یا به طوری خراب شود كه نماز خواندن در آن ممكن نباشد، باز هم نجس كردن آن حرام و تطهیر آن واجب است.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 129 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

نماز خواندن در چند جا مكروه است و از آن جمله است:


حمام، زمین نمك­زار، مقابل انسان، مقابل دری كه باز است، در جاده و خیابان و كوچه اگر برای كسانی كه عبور می‌كنند زحمت نباشد، و چنانچه زحمت باشد حرام و نماز باطل است، مقابل آتش و چراغ، در آشپزخانه و هر جا كه كورۀ آتش باشد، مقابل چاه و چاله‌ای كه محل بول باشد، روبه­روی عكس و مجسمۀ چیزی كه روح دارد، مگر آن كه روی آن پرده بكشند، در اطاقی كه جُنُب در آن باشد، در جائی كه عكس باشد اگرچه روبه­روی نمازگزار نباشد، مقابل قبر، روی قبر، بین دو قبر، در قبرستان.

 

كسی كه در محل عبور مردم نماز می‌خواند، یا كسی روبه­روی او است، مستحب است جلوی خود چیزی بگذارد، و اگر چوب یا ریسمانی هم باشد كافی است.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 106 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است كه نماز را در مسجد بخوانند، و بهتر از همۀ مسجدها مسجدالحرام است، و بعد از آن مسجد پیغمبر (ص)، و بعد مسجد كوفه، و بعد از آن مسجد بیت المقدس، و بعد از مسجد بیت المقدس مسجد جامع هر شهر، و بعد از آن مسجد محلّه، و بعد از مسجد محلّه، مسجد بازار است.

 

برای زن‌ها نماز خواندن در خانه، بلكه در صندوق خانه و اطاق عقب بهتر است، ولی اگر بتوانند كاملاً خود را از نامحرم حفظ كنند، بهتر است در مسجد نماز بخوانند.

 

نماز در حرم امامان ) علیهم السلام) مستحب بلكه بهتر از مسجد است. و نماز در حرم مطهّر حضرت امیرالمؤمنین(ع) برابر دویست هزار نماز است.

 

زیاد رفتن به مسجد، و رفتن در مسجدی كه نمازگزار ندارد مستحب است، و همسایۀ مسجد اگر عذری نداشته باشد، مكروه است در غیر مسجد نماز بخواند.

 

مستحب است انسان با كسی كه در مسجد حاضر نمی‌شود غذا نخورد، و در كارها با او مشورت نكند، و همسایۀ او نشود، و از او زن نگیرد، و به او زن ندهد.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 118 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

مكان نمازگزار ده شرط دارد:

شرط اوّل: آن كه مباح باشد.

 

كسی كه در ملك غصبی نماز می‌خواند اگرچه روی فرش و تخت و مانند ‌این‌ها باشد، نمازش باطل است، ولی نماز خواندن در زیر سقف غصبی و خیمۀ غصبی مانعی ندارد.

 

نماز خواندن در ملكی كه منفعت آن مال دیگری است، بدون اجازۀ كسی كه منفعت ملك مال او می‌باشد باطل است؛ مثلاً در خانۀ اجاره‌ای اگر صاحب خانه یا دیگری بدون اجازۀ كسی كه آن خانه را اجاره كرده نماز بخواند، نمازش باطل است، و همچنین است اگر در ملكی كه دیگری در آن حقی دارد نماز بخواند؛ مثلاً اگر میت وصیت كرده باشد كه ثلث مال او را به مصرفی برسانند تا وقتی ثلث را جدا نكنند، نمی‌شود در ملك او نماز خواند.

 

كسی كه در مسجد نشسته، اگر دیگری جای او را غصب كند و در آن جا نماز بخواند، نمازش باطل است.

 

 اگر در جائی كه نمی­داند غصبی است نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، یا در جائی كه غصبی بودن آن را فراموش كرده نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید، نماز او صحیح است؛ ولی كسی كه خودش جائی را غصب كرده، اگر فراموش كند و در آن جا نماز بخواند، نمازش باطل می­باشد.

 

اگر بداند جایی غصبی است، ولی نداند كه در جای غصبی نماز باطل است و در آن جا نماز بخواند، نماز او باطل می‌باشد.

 

كسی كه ناچار است نماز واجب را سواره بخواند، چنانچه حیوان سواری یا زین یا نعل آن غصبی باشد، نماز او باطل است، و همچنین است اگر بخواهد بر آن حیوان نماز مستحبی بخواند.

 

كسی كه در ملكی با دیگری شریك است، اگر سهم او جدا نباشد بدون اجازۀ شریكش نمی‌تواند در آن ملك تصرف كند و نماز بخواند.

عبدالله سنجه وینی بازدید : 126 جمعه 23 فروردین 1392 نظرات (0)

در سه صورت ـ كه تفصیل آن‌ها بعداً گفته می‌شود ـ اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:

اوّل: آن كه به واسطۀ زخم یا جراحت یا دُمَلی كه در بدن او است، لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.

دوم: آن كه بدن یا لباس او به مقدار كمتر از درهم (كه تقریباً به ‌اندازۀ یك اشرفی می‌شود) به خون آلوده باشد

سوم: آن كه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.

و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:

اوّل: آن كه لباس­های كوچك او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد.

دوم: آن كه لباس زنی كه پرستار پسر بچّه است، نجس شده باشد.

و احكام ‌این پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته می‌شود.

 

اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دُمَل باشد، چنانچه طوری است كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس برای بیشتر مردم سخت است، تا وقتی كه زخم یا جراحت یا دُمَل خوب نشده است، می‌تواند با آن خون نماز بخواند، و همچنین است اگر چركی كه با خون بیرون آمده یا دوائی كه روی زخم گذاشته‌اند و نجس شده در بدن یا لباس او باشد.

 

اگر خون بریدگی و زخمی ‌كه به زودی خوب می‌شود و شستن آن آسان است در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

 

اگر جائی از بدن یا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود، جایز نیست با آن نماز بخواند، ولی اگر مقداری از بدن یا لباس كه معمولاً به رطوبت زخم آلوده می‌شود به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.

 

اگر از زخمی‌كه توی دهان و بینی و مانند ‌این‌ها است، خونی به بدن یا لباس برسد، احتیاط واجب آن است كه با آن نماز نخوانند، و همچنین است خون بواسیر در صورتی كه دانه‌هایش بیرون نباشد، ولی با خون بواسیری كه دانه‌های آن بیرون است، می‌شود نماز خواند.

 

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    نظر شما در مورد سایت اقامه نماز ؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 278
  • کل نظرات : 3
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 3
  • آی پی امروز : 15
  • آی پی دیروز : 53
  • بازدید امروز : 44
  • باردید دیروز : 73
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 44
  • بازدید ماه : 1,249
  • بازدید سال : 4,219
  • بازدید کلی : 51,490