دعاهای روزهای هفته
|
آيات نماز با توجه به ترتیب نزول سوره ها (المزمل - 20)1- إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْني مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذينَ
مَعَكَ وَ اللّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنَ
الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضي وَ آخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي اْلأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ
اللّهِ وَ آخَرُونَ يُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللّهِ فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنْهُ وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا
الزَّكاةَ وَ أَقْرِضُوا اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَ ما تُقَدِّمُوا ِلأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللّهِ هُوَ
خَيْرًا وَ أَعْظَمَ أَجْرًا وَ اسْتَغْفِرُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ.
پروردگارت ميداند كه تو و گروهي از آنها كه با تو هستند نزديك دو سوم از شب يا
نصف يا ثلث آن را به پا ميخيزند; خداوند شب و روز را اندازهگيري ميكند; او
ميداند كه شما نميتوانيد مقدار آن را (به دقت) اندازهگيري كنيد (براي عبادت
كردن)، پس شما را بخشيد; اكنون آنچه براي شما ميسر است قرآن بخوانيد او
ميداند بزودي گروهي از شما بيمار ميشوند، و گروهي ديگر براي به دست
آوردن فضل الهي (و كسب روزي) به سفر ميروند، و گروهي ديگر در راه خدا
جهاد ميكنند (و از تلاوت قرآن بازميمانند)، پس به اندازهاي كه براي شما ممكن
است از آن تلاوت كنيد و نماز را بر پا داريد و زكات بپردازيد و به خدا قرض الحسنه
دهيد ( در راه او انفاق نماييد) و (بدانيد) آنچه را از كارهاي نيك براي خود از پيش
ميفرستيد نزد خدا به بهترين وجه و بزرگترين پاداش خواهيد يافت; و از خدا
آمرزش بطلبيد كه خداوند آمرزنده و مهربان است! (الماعون - 5)2- الَّذينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ
در نماز خود سهلانگاري ميكنند، (الاعراف - 170)3- وَ الَّذينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتابِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ إِنّا لا نُضيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحينَ
و آنها كه به كتاب (خدا) تمسك جويند، و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگي خواهند
داشت; زيرا) ما پاداش مصلحان را ضايع نخواهيم كرد! (فاطر - 18)4- وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْري وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلي حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَ لَوْ كانَ
ذا قُرْبي إِنَّما تُنْذِرُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ مَنْ تَزَكّي فَإِنَّما
يَتَزَكّي لِنَفْسِهِ وَ إِلَي اللّهِ الْمَصيرُ
هيچ گنهكاري بار گناه ديگري را بر دوش نميكشد; و اگر شخص سنگينباري
ديگري را براي حمل گناه خود بخواند، چيزي از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر
چند از نزديكان او باشد! تو فقط كساني را بيمميدهي كه از پروردگار خود در
پنهاني ميترسند و نماز را برپا ميدارند; و هر كس پاكي (و تقوا) پيشه كند،
نتيجه آن به خودش بازميگردد; و بازگشت (همگان) به سوي خداست! (فاطر - 29) ِ5- انَّ الَّذينَ يَتْلُونَ كِتابَ اللّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً
يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ
كساني كه كتاب الهي را تلاوت ميكنند و نماز را برپا ميدارند و از آنچه به آنان
روزي دادهايم پنهان و آشكار انفاق ميكنند، تجارتي (پرسود و) بيزيان و خالي از
كساد را اميد دارند. (مريم - 59)- فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا
اما پس از آنان، فرزندان ناشايستهاي روي كار آمدند كه نماز را تباه كردند، و از
شهوات پيروي نمودند; و بزودي (مجازات) گمراهي خود را خواهند ديد! (مريم - 55)حضرت اسماعیل خانواده اش را به نماز امر می كرد - وَ كانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا
او همواره خانوادهاش را به نماز و زكات فرمان ميداد; و همواره مورد رضايت
پروردگارش بود. (مريم - 31)عبادتي بدون تعطيلي - وَ جَعَلَني مُبارَكًا أَيْنَ ما كُنْتُ وَ أَوْصاني بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيًّا
و مرا -هر جا كه باشم- وجودي پربركت قرار داده; و تا زماني كه زندهام، مرا به
نماز و زكات توصيه كرده است! (طه - 132)
5- وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها لا نَسْئَلُكَ رِزْقًا نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوي (طه - 14)نماز مهمترین یاد خداست. إِنَّني أَنَا اللّهُ لا إِلهَ إِلاّ أَنَا فَاعْبُدْني وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري
من الله هستم; معبودي جز من نيست! مرا بپرست، و نماز را براي ياد من بپادار! (النمل - 3)6- الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِاْلآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ
همان كساني كه نماز را برپا ميدارند، و زكات را ادا ميكنند، و آنان به آخرت
يقين دارند. (روم- 17)فَسُبْحانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ (17) پس خدا را تنزيه كنيد به هنگامى كه وارد شب مىشويد و هنگامى كه به صبح درمىآييد. (الاسراء - 110)7- قُلِ ادْعُوا اللّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَهُ اْلأَسْماءُ الْحُسْني وَ لا تَجْهَرْ
بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذلِكَ سَبيلاً
بگو: الله را بخوانيد يا رحمان را، هر كدام را بخوانيد، (ذات پاكش يكي است; و)
براي او بهترين نامهاست! و نمازترا زياد بلند، يا خيلي آهسته نخوان; و در ميان
آن دو، راهي (معتدل) انتخاب كن! (الاسراء - 78)
8- أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلي غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ
مَشْهُودًا
نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريكي شب ( نيمه شب) برپا دار; و
همچنين قرآن فجر ( نماز صبح) را; چرا كه قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و
روز) است! هود 114وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرى لِلذَّاكِرِينَ (114) و نماز را در دو طرف روز و اوايل شب بپادار، (زيرا) بدرستى كه كارهاى نيكو (همچون نماز)، بدىها را محو مىكند، اين (فرمان)، تذكّرى است براى اهل ذكر. (يونس - 87)9- وَ أَوْحَيْنا إِلي مُوسي وَ أَخيهِ أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِكُما بِمِصْرَ بُيُوتًا وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ
أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ
و به موسي و برادرش وحي كرديم كه: براي قوم خود، خانههايي در سرزمين مصر
انتخاب كنيد; و خانههايتان را مقابل يكديگر (و متمركز) قرار دهيد! و نماز را برپا
داريد! و به مؤمنان بشارت ده (كه سرانجام پيروز ميشوند!) (انعام - 72)
- وَ أَنْ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ اتَّقُوهُ وَ هُوَ الَّذي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
و (نيز به ما فرمان داده شده به) اينكه: نماز را برپا داريد! و از او بپرهيزيد! و تنها
اوست كه به سويش محشور خواهيد شد. (انعام - 92) نماز نشانة ايمان به معاد است : 10- وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُري وَ مَنْ حَوْلَها
وَ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِاْلآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلي صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ
و اين كتابي است كه ما آن را نازل كرديم; كتابي است پربركت، كه آنچه را پيش از
آن آمده، تصديق ميكند; (آن را فرستاديم تا مردم را به پاداشهاي الهي، بشارت
دهي،) و تا (اهل) امالقري ( مكه) و كساني را كه گرد آن هستند، بترساني!
(يقين بدان) آنها كه به آخرت ايمان دارند، و به آن ايمان ميآورند; و بر نمازهاي
خويش، مراقبت مي كنند! (انعام - 162)- قُلْ إِنَّ صَلاتي وَ نُسُكي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
بگو: نماز و تمام عبادات من، و زندگي و مرگ من، همه براي خداوند پروردگار
جهانيان است. (لقمان - 4)
11- الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِاْلآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ
همانان كه نماز را برپا ميدارند، و زكات را ميپردازند و آنها به آخرت يقين دارند. (لقمان - 17)12- يا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اصْبِرْ عَلي ما أَصابَكَ إِنَّ
ذلِكَ مِنْ عَزْمِ اْلأُمُورِ
پسرم! نماز را برپا دار، و امر به معروف و نهي از منكر كن، و در برابر مصايبي كه به
تو ميرسد شكيبا باش كه اين از كارهاي مهم است! (الشوري - 38)
13- وَ الَّذينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُوري بَيْنَهُمْ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ
يُنْفِقُونَ
و كساني كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده و نماز را برپا ميدارند و
كارهايشان به صورت مشورت در ميان آنهاست و از آنچه به آنها روزي دادهايم
انفاق ميكنند، (ابراهيم - 31)- قُلْ لِعِبادِيَ الَّذينَ آمَنُوا يُقيمُوا الصَّلاةَ وَ يُنْفِقُوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً مِنْ قَبْلِ
أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فيهِ وَ لا خِلالٌ
به بندگان من كه ايمان آوردهاند بگو نماز را برپا دارند; و از آنچه به آنها روزي
دادهايم، پنهان و آشكار، انفاق كنند; پيش از آنكه روزي فرا رسد كه نه در آن خريد
و فروش است، و نه دوستي! (نه با مال ميتوانند از كيفر خدا رهايي يابند، و نه با
پيوندهاي مادي!) (ابراهيم - 40)- رَبِّ اجْعَلْني مُقيمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ پروردگارا: مرا برپا كننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نيز چنين فرما)، پروردگارا:
دعاي مرا بپذير! (الانبياء - 73)- وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إيتاءَ
الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدينَ
و آنان را پيشواياني قرار داديم كه به فرمان ما، (مردم را) هدايت ميكردند; و انجام
كارهاي نيك و برپاداشتن نماز و اداي زكات را به آنها وحي كرديم; و تنها ما را
عبادت ميكردند. (المومنون - 2)- الَّذينَ هُمْ في صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ
آنها كه در نمازشان خشوع دارند; (المومنون - 9)- وَ الَّذينَ هُمْ عَلي صَلَواتِهِمْ يُحافِظُونَ
و آنها كه بر نمازهايشان مواظبت مينمايند; (المعارج - 23)- الَّذينَ هُمْ عَلي صَلاتِهِمْ دائِمُونَ
آنها كه نمازها را پيوسته بجا ميآورند، (المعارج - 34)- وَ الَّذينَ هُمْ عَلي صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ
و آنها كه بر نماز مواظبت دارند، (الروم - 31)- مُنيبينَ إِلَيْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ لا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكينَ
اين بايد در حالي باشد كه شما بسوي او بازگشت ميكنيد و از (مخالفت فرمان)
او بپرهيزيد، نماز را برپا داريد و از مشركان نباشيد... (العنكبوت - 45)
- اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهي عَنِ الْفَحْشاءِ وَ
الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللّهِ أَكْبَرُ وَ اللّهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ
آنچه را از كتاب (آسماني) به تو وحي شده تلاوت كن، و نماز را برپا دار، كه نماز
(انسان را) از زشتيها و گناه بازميدارد، و ياد خدا بزرگتر است; و خداوند ميداند
شما چه كارهايي انجام ميدهيد! (بقره - 3)نماز از صفات مومنين - الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ
(پرهيزكاران) كساني هستند كه به غيب (آنچه از حس پوشيده و پنهان است)
ايمان ميآورند; و نماز را برپا ميدارند; و از تمام نعمتها و مواهبي كه به آنان روزي
دادهايم، انفاق ميكنند (بقره - 43)وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرّاكِعينَ
و نماز را بپا داريد، و زكات را بپردازيد، و همراه ركوع كنندگان ركوع كنيد (و نماز را
با جماعت بگزاريد)!
(بقره - 83)
وَ إِذْ أَخَذْنا ميثاقَ بَني إِسْرائيلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانًا وَ ذِي الْقُرْبي وَ
الْيَتامي وَ الْمَساكينِ وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسْنًا وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ
إِلاّ قَليلاً مِنْكُمْ وَ أَنْتُمْ مُعْرِضُونَ
و (به ياد آوريد) زماني را كه از بني اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خداوند يگانه را
پرستش نكنيد; و به پدر و مادر و نزديكان و يتيمان و بينوايان نيكي كنيد; و به مردم
نيك بگوييد; نماز را برپا داريد; و زكات بدهيد. سپس (با اينكه پيمان بسته بوديد)
همه شما -جز عده كمي- سرپيچي كرديد; و (از وفاي به پيمان خود) رويگردان
شديد. (بقره - 110)
وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ما تُقَدِّمُوا ِلأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ
بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ
و نماز را برپا داريد و زكات را ادا كنيد; و هر كار خيري را براي خود از پيش
ميفرستيد، آن را نزد خدا (در سراي ديگر) خواهيد يافت; خداوند به اعمال شما
بيناست. البقرة 143وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ
شَهِيداً وَ ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْها إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ
عَلى عَقِبَيْهِ وَ إِنْ كانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ
إِيمانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ (143)
و بدينسان ما شما را امّتى ميانه قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد و پيامبر (نيز)
بر شما گواه باشد. و ما آن قبلهاى را كه قبلًا بر آن بودى برنگردانديم، مگر براى
آنكه افرادى را كه از پيامبر پيروى مىكنند از آنها كه به جاهليّت باز مىگردند،
بازشناسيم. و همانا اين (تغيير قبله،) جز بر كسانى كه خداوند آنها را هدايت
كرده دشوار بود. و خدا هرگز ايمان شما را (كه سابقاً به سوى بيت المقدس نماز
خواندهايد،) ضايع نمىگرداند. زيرا خداوند نسبت به مردم، رحيم و مهربان است. (بقره - 177)لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ اْلآخِرِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ الْكِتابِ وَ النَّبِيِّينَ وَ آتَي الْمالَ عَلي حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبي وَ الْيَتامي وَ الْمَساكينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ وَ السّائِلينَ وَ فِي الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَي الزَّكاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصّابِرينَ فِي الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ وَ حينَ الْبَأْسِ أُولئِكَ الَّذينَ صَدَقُوا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ نيكي، (تنها) اين نيست كه (به هنگام نماز،) روي خود را به سوي مشرق و (يا) مغرب كنيد; (و تمام گفتگوي شما، در باره قبله و تغيير آن باشد; و همه وقت خود را مصروف آن سازيد;) بلكه نيكي (و نيكوكار) كسي است كه به خدا، و روز رستاخيز ، و فرشتگان، و كتاب (آسماني)، و پيامبران، ايمان آورده; و مال (خود) را، با همه علاقهاي كه به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق ميكند; نماز را برپا ميدارد و زكات را ميپردازد; و (همچنين) كساني كه به عهد خود -به هنگامي كه عهد بستند-وفا ميكنند; و در برابر محروميتها و بيماريها و در ميدان جنگ، استقامت به خرج ميدهند; اينها كساني هستند كه راست ميگويند; و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است;) و اينها هستند پرهيزكاران! (بقره - 277)إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ كساني كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و نماز را برپا داشتند و زكات را پرداختند، اجرشان نزد پروردگارشان است; و نه ترسي بر آنهاست، و نه غمگين ميشوند. (بقره - 153)- يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصّابِرينَ اي افرادي كه ايمان آوردهايد! از صبر (و استقامت) و نماز، كمك بگيريد! (زيرا) خداوند با صابران است. (بقره - 238)حافِظُوا عَلَي الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطي وَ قُومُوا لِلّهِ قانِتينَ در انجام همه نمازها، (به خصوص) نماز وسطي ( نماز ظهر) كوشا باشيد! و از روي خضوع و اطاعت، براي خدا بپاخيزيد! البقرة 239فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجالاً أَوْ رُكْباناً فَإِذا أَمِنْتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَما عَلَّمَكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ (239) پس اگر (از دشمن يا خطرى) بيم داشتيد، پياده يا سواره (به هر شكل كه مىتوانيد نماز گزاريد) و آن گاه كه ايمن شديد خدا را ياد كنيد، همانگونه كه آنچه را نمىتوانستيد بدانيد به شما آموخت. (بقره - 45)نماز ميزان سنجش: وَ اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَكَبيرَةٌ إِلاّ عَلَي الْخاشِعينَ ياري جوئيد; (و با استقامت و مهار هوسهاي دروني و توجه به پروردگار ، نيرو بگيريد;) و اين كار، جز براي خاشعان، گران است. (الانفال - 3)- الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ آنها كه نماز را برپا ميدارند; و از آنچه به آنها روزي دادهايم، انفاق ميكنند. (الانفال - 35)وَ ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلاّ مُكاءً وَ تَصْدِيَةً فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (آنها كه مدعي هستند ما هم نماز داريم،) نمازشان نزد خانه (خدا)، چيزي جز سوت كشيدن سذللّه كف زدن نبود; پس بچشيد عذاب (الهي) را بخاطر كفرتان! آلعمران 17الصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَ الْقانِتِينَ وَ الْمُنْفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحار (17) (پرهيزگاران، همان) صابران و راستگويان و فرمان برداران فروتن و انفاق كنندگان و استغفار كنندگان در سحرها هستند. آلعمران 43يا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدِي وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ (43) اى مريم! (به شكرانه اين همه نعمت،) براى پروردگارت خضوع كن و سجده بجاى آور و با ركوع كنندگان ركوع نما. [سوره آلعمران (3): آيه 113]لَيْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ يَتْلُونَ آياتِ اللَّهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ (113) اهل كتاب همه يكسان نيستند، طايفهاى از آنها (به طاعت خدا) ايستاده، آيات الهى را در دل شب تلاوت مىكنند و سر به سجده مىنهند. (الاحزاب - 33)نماز وظيفه همه وَ قَرْنَ في بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ اْلأُولي وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُريدُ اللّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرًا و در خانههاي خود بمانيد، و همچون دوران جاهليت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد، و نماز را برپا داريد، و زكات را بپردازيد، و خدا و رسولش را اطاعت كنيد; خداوند فقط ميخواهد پليدي و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملا شما را پاك سازد. الأحزاب 72إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولاً (72) همانا ما امانت (الهى) را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه كرديم، پس، از حمل آن سر باز زدند و از آن ترسيدند، ولى انسان آن را بر دوش گرفت، امّا او بس ستمكار و نادان است. (نساء - 103)- فَإِذا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوا اللّهَ قِيامًا وَ قُعُودًا وَ عَلي جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَي الْمُؤْمِنينَ كِتابًا مَوْقُوتًا و هنگامي كه نماز را به پايان رسانديد، خدا را ياد كنيد; ايستاده، و نشسته، و در حالي كه به پهلو خوابيدهايد! و هرگاه آرامش يافتيد (و حالت ترس زايل گشت)، نماز را (به طور معمول) انجام دهيد، زيرا نماز، وظيفه ثابت و معيني براي مؤمنان است! توضیح : اهميت و عظمت نماز همين بس كه در هيچ حال و زمانى نماز از انسان ساقط نمىشود. قرآن كريم مىفرمايد: «ان الصلوة كانت على المؤمنين كتاباً موقوتاً». «1» مرحوم علامه طباطبايى مىفرمايد: كلمه «موقوت» به معناى قرار دادن وقت براى امرى است؛ يعنى نماز فريضهاى است كه بايد در مواقع و زمانهاى معينى انجام شود و مقصود از كتابت موقوت اين است كه نماز فريضه ثابتى است كه اصلًا تغييرپذير نيست و در هيچ حالى ساقط نمىشود. «2» (نساء - 162)لكِنِ الرّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ الْمُقيمينَ الصَّلاةَ وَ الْمُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ الْمُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ اْلآخِرِ أُولئِكَ سَنُؤْتيهِمْ أَجْرًا عَظيمًا ولي راسخان در علم از آنها، و مؤمنان (از امت اسلام،) به تمام آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پيش از تو نازل گرديده، ايمان ميآورند. (همچنين) نمازگزاران و زكاتدهندگان و ايمانآورندگان به خدا و روز قيامت، بزودي به همه آنان پاداش عظيمي خواهيم داد. (نساء - 102)وَ إِذا كُنْتَ فيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْري لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَميلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كانَ بِكُمْ أَذًي مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضي أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكافِرينَ عَذابًا مُهينًا و هنگامي كه در ميان آنها باشي، و (در ميدان جنگ) براي آنها نماز را برپا كني، بايد دستهاي از آنها با تو (به نماز) برخيزند، و سلاحهايشان را با خود برگيرند; و هنگامي كه سجده كردند (و نماز را به پايان رساندند)، بايد به پشت سر شما (به ميدان نبرد) بروند، و آن دسته ديگر كه نماز نخواندهاند (و مشغول پيكار بودهاند)، بيايند و با تو نماز بخوانند; آنها بايد وسايل دفاعي و سلاحهايشان (را در حال نماز) با خود حمل كنند; (زيرا) كافران آرزو دارند كه شما از سلاحها و متاعهاي خود غافل شويد و يكباره به شما هجوم آورند. و اگر از باران ناراحتيد، و يا بيمار (و مجروح )هستيد، مانعي ندارد كه سلاحهاي خود را بر زمين بگذاريد; ولي وسايل دفاعي (مانند زره و خود را) با خود برداريد خداوند، عذاب خواركنندهاي براي كافران فراهم ساخته است. (نساء - 77)أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذينَ قيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ فَلَمّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ إِذا فَريقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النّاسَ كَخَشْيَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلي أَجَلٍ قَريبٍ قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَليلٌ وَ اْلآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقي وَ لا تُظْلَمُونَ فَتيلاً آيا نديدي كساني را كه (در مكه) به آنها گفته شد: فعلا) دست از جهاد بداريد! و نماز را برپا كنيد! و زكات بپردازيد! (اما آنها از اين دستور، ناراحت بودند)، ولي هنگامي كه (در مدينه) فرمان جهاد به آنها داده شد، جمعي از آنان، از مردم ميترسيدند، همان گونه كه از خدا ميترسند، بلكه بيشتر! و گفتند: پروردگارا! چرا جهاد را بر ما مقرر داشتي؟! چرا اين فرمان را تا زمان نزديكي تاخير نينداختي؟! به آنها بگو: سرمايه زندگي دنيا، ناچيز است!و سراي آخرت، براي كسي كه پرهيزگار باشد، بهتر است! و به اندازه رشته شكاف هسته خرمايي، به شما ستم نخواهد شد! (نساء - 43)يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكاري حَتّي تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ وَ لا جُنُبًا إِلاّ عابِري سَبيلٍ حَتَّي تَغْتَسِلُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضي أَوْ عَلي سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْديكُمْ إِنَّ اللّهَ كانَ عَفُوًّا غَفُورًا اي كساني كه ايمان آوردهايد! در حال مستي به نماز نزديك نشويد، تا بدانيد چه ميگوييد! و همچنين هنگامي كه جنب هستيد -مگر اينكه مسافر باشيد- تا غسل كنيد. و اگر بيماريد، يا مسافر، و يا قضاي حاجت كردهايد، و يا با زنان آميزش جنسي داشتهايد، و در اين حال، آب (براي وضو يا غسل) نيافتيد، با خاك پاكي تيمم كنيد! (به اين طريق كه) صورتها و دستهايتان را با آن مسح نماييد. خداوند، بخشنده و آمرزنده است. (نساء - 142) إِنَّ الْمُنافِقينَ يُخادِعُونَ اللّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ إِذا قامُوا إِلَي الصَّلاةِ قامُوا كُسالي يُراؤُنَ النّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللّهَ إِلاّ قَليلاً منافقان ميخواهند خدا را فريب دهند; در حالي كه او آنها را فريب ميدهد; و هنگامي كه به نماز برميخيزند، با كسالت برميخيزند; و در برابر مردم ريا ميكنند; و خدا را جز اندكي ياد نمينمايند! (نساء - 101)وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي اْلأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكافِرينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبينًا هنگامي كه سفر ميكنيد، گناهي بر شما نيست كه نماز را كوتاه كنيد اگر از فتنه (و خطر) كافران بترسيد; زيرا كافران، براي شما دشمن آشكاري هستند. (نساء - 142)- إِنَّ الْمُنافِقينَ يُخادِعُونَ اللّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ إِذا قامُوا إِلَي الصَّلاةِ قامُوا كُسالي يُراؤُنَ النّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللّهَ إِلاّ قَليلاً منافقان ميخواهند خدا را فريب دهند; در حالي كه او آنها را فريب ميدهد; و هنگامي كه به نماز برميخيزند، با كسالت برميخيزند; و در برابر مردم ريا ميكنند; و خدا را جز اندكي ياد نمينمايند! (الرعد - 22)- وَ الَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَي الدّارِ و آنها كه بخاطر ذات (پاك) پروردگارشان شكيبايي ميكنند; و نماز را برپا ميدارند; و از آنچه به آنها روزي دادهايم، در پنهان و آشكار، انفاق ميكنند; و با حسنات، سيئات را از ميان ميبرند; پايان نيك سراي ديگر،از آن آنهاست... (البينه - 5)- وَ ما أُمِرُوا إِلاّ لِيَعْبُدُوا اللّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ وَ يُقيمُوا الصَّلاةَ وَ يُؤْتُوا الزَّكاةَ وَ ذلِكَ دينُ الْقَيِّمَةِ و به آنها دستوري داده نشده بود جز اينكه خدا را بپرستند در حالي كه دين خود را براي او خالص كنند و از شرك به توحيد بازگردند، نماز را برپا دارند و زكات را بپردازند; و اين است آيين مستقيم و پايدار! (النور - 37)- رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فيهِ الْقُلُوبُ وَ اْلأَبْصارُ مرداني كه نه تجارت و نه معاملهاي آنان را از ياد خدا و برپاداشتن نماز و اداي زكات غافل نميكند; آنها از روزي ميترسند كه در آن، دلها و چشمها زير و رو ميشود. (النور - 41)- أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ وَ الطَّيْرُ صَافّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبيحَهُ وَ اللّهُ عَليمٌ بِما يَفْعَلُونَ آيا نديدي تمام آنان كه در آسمانها و زمينند براي خدا تسبيح ميكنند، و همچنين پرندگان به هنگامي كه بر فراز آسمان بال گستردهاند؟! هر يك از آنها نماز و تسبيح خود را ميداند; و خداوند به آنچه انجام ميدهند داناست! (النور - 56)- وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و نماز را برپا داريد، و زكات را بدهيد، و رسول (خدا) را اطاعت كنيد تا مشمول رحمت (او) شويد. (الحج - 35)- الَّذينَ إِذا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصّابِرينَ عَلي ما أَصابَهُمْ وَ الْمُقيمِي الصَّلاةِ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ همانها كه چون نام خدا برده ميشود، دلهايشان پر از خوف (پروردگار) ميگردد; و شكيبايان در برابر مصيبتهايي كه به آنان ميرسد; و آنها كه نماز را برپا ميدارند، و از آنچه به آنان روزي دادهايم انفاق ميكنند. (الحج - 41)- الَّذينَ إِنْ مَكَّنّاهُمْ فِي اْلأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلّهِ عاقِبَةُ اْلأُمُورِ همان كساني كه هر گاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم، نماز را برپا ميدارند، و زكات ميدهند، و امر به معروف و نهي از منكر ميكنند، و پايان همه كارها از آن خداست! (الحج - 78)وَ جاهِدُوا فِي اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبيكُمْ إِبْراهيمَ هُوَ سَمّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِنْ قَبْلُ وَ في هذا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهيدًا عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَي النّاسِ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلي وَ نِعْمَ النَّصيرُ و در راه خدا جهاد كنيد، و حق جهادش را ادا نماييد! او شما را برگزيد، و در دين (اسلام) كار سنگين و سختي بر شما قرار ندارد; از آيين پدرتان ابراهيم پيروي كنيد; خداوند شما را در كتابهاي پيشين و در اين كتاب آسماني مسلمان ناميد، تا پيامبر گواه بر شما باشد، و شما گواهان بر مردم! پس نماز را برپا داريد، و زكات را بدهيد، و به خدا تمسك جوييد، كه او مولا و سرپرست شماست! چه مولاي خوب، و چه ياور شايستهاي! (المجادله - 13)ءَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ تابَ اللّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطيعُوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللّهُ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَ. آيا ترسيديد فقير شويد كه از دادن صدقات قبل از نجوا خودداري كرديد؟! اكنون كه اين كار را نكرديد و خداوند توبه شما را پذيرفت، نماز را برپا داريد و زكات را ادا كنيد و خدا و پيامبرش را اطاعت نماييد و (بدانيد) خداوند از آنچه انجام ميدهيد با خبر است! (الجمعه - 9)- يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلي ذِكْرِ اللّهِ وَ ذَرُوا الْبَيْعَ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ اي كساني كه ايمان آوردهايد! هنگامي كه براي نماز روز جمعه اذان گفته شود، به سوي ذكر خدا بشتابيد و خريد و فروش را رها كنيد كه اين براي شما بهتر است اگر ميدانستيد! (الجمعه - 10)- فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا فِي اْلأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللّهِ وَ اذْكُرُوا اللّهَ كَثيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ و هنگامي كه نماز پايان گرفت (شما آزاديد) در زمين پراكنده شويد و از فضل خدا بطلبيد، و خدا را بسيار ياد كنيد شايد رستگار شويد! (مائده - 55)- إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ سرپرست و ولي شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها كه ايمان آوردهاند; همانها كه نماز را برپا ميدارند، و در حال ركوع، زكات ميدهند. (مائده - 12)وَ لَقَدْ أَخَذَ اللّهُ ميثاقَ بَني إِسْرائيلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقيبًا وَ قالَ اللّهُ إِنّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكاةَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلي وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ خدا از بني اسرائيل پيمان گرفت. و از آنها، دوازده نقيب ( سرپرست) برانگيختيم. و خداوند (به آنها) گفت: من با شما هستم! اگر نماز را برپا داريد، و زكات را بپردازيد، و به رسولان من ايمان بياوريد و آنها را ياري كنيد، و به خدا قرض الحسن بدهيد ( در راه او، به نيازمندان كمك كنيد)، گناهان شما را ميپوشانم ( مي بخشم); و شما را در باغهايي از بهشت، كه نهرها از زير درختانش جاري است، وارد ميكنم. اما هر كس از شما بعد از اين كافر شود، از راه راست منحرف گرديده است. (مائده - 106) - يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي اْلأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَري بِهِ ثَمَنًا وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبي وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللّهِ إِنّا إِذًا لَمِنَ اْلآثِمينَ اي كساني كه ايمان آوردهايد! هنگامي كه مرگ يكي از شما فرا رسد، در موقع وصيت بايد از ميان شما، دو نفر عادل را به شهادت بطلبد; يا اگر مسافرت كرديد، و مصيبت مرگ شما فرا رسيد، (و در آن جا مسلماني نيافتيد،) دو نفر از غير خودتان را به گواهي بطلبيد، و اگر به هنگام اداي شهادت، در صدق آنها شك كرديد، آنها را بعد از نماز نگاه ميداريد تا سوگند ياد كنند كه: ما حاضر نيستيم حق را به چيزي بفروشيم، هر چند در مورد خويشاوندان ما باشد! و شهادت الهي را كتمان نميكنيم، كه از گناهكاران خواهيم بود! (مائده - 91)إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ شيطان ميخواهد به وسيله شراب و قمار، در ميان شما عداوت و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز بازدارد. آيا (با اين همه زيان و فساد، و با اين نهي اكيد،) خودداري خواهيد كرد؟! (مائده - 58)وَ إِذا نادَيْتُمْ إِلَي الصَّلاةِ اتَّخَذُوها هُزُوًا وَ لَعِبًا ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْقِلُونَ آنها هنگامي كه (اذان ميگوييد، و مردم را) به نماز فرا ميخوانيد، آن را به مسخره و بازي ميگيرند; اين به خاطر آن است كه آنها جمعي نابخردند. (مائده - 6)يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَي الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَي الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَي الْكَعْبَيْنِ وَ إِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضي أَوْ عَلي سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْديكُمْ مِنْهُ ما يُريدُ اللّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَ لكِنْ يُريدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ اي كساني كه ايمان آوردهايد! هنگامي كه به نماز ميايستيد، صورت و دستها را تا آرنج بشوييد! و سر و پاها را تا مفصل ( برآمدگي پشت پا) مسح كنيد! و اگر جنب باشيد، خود را بشوييد (و غسل كنيد)! و اگر بيمار يا مسافر باشيد، يا يكي از شما از محل پستي آمده ( قضاي حاجت كرده)، يا با آنان تماس گرفته (و آميزش جنسي كردهايد)، و آب (براي غسل يا وضو) نيابيد، با خاك پاكي تيمم كنيد! و از آن، بر صورت ( پيشاني) و دستها بكشيد! خداوند نميخواهد مشكلي براي شما ايجاد كند; بلكه ميخواهد شما را پاك سازد و نعمتش را بر شما تمام نمايد; شايد شكر او را بجا آوريد!
(التوبه - 5)نماز مرز ايمان وكفر - فَإِذَا انْسَلَخَ اْلأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ وَ اقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَخَلُّوا سَبيلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ (اما) وقتي ماههاي حرام پايان گرفت، مشركان را هر جا يافتيد به قتل برسانيد; و آنها را اسير سازيد; و محاصره كنيد; و در هر كمينگاه، بر سر راه آنها بنشينيد! هرگاه توبه كنند، و نماز را برپا دارند، و زكات را بپردازند، آنها را رها سازيد; زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است! (التوبه - 11)نماز شرط برادري و اخوت اسلامي فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ اْلآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (ولي) اگر توبه كنند، نماز را برپا دارند، و زكات را بپردازند، برادر ديني شما هستند;و ما آيات خود را براي گروهي كه ميدانند (و ميانديشند)، شرح ميدهيم! (التوبه - 18)إِنَّما يَعْمُرُ مَساجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ اْلآخِرِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَي الزَّكاةَ وَ لَمْ يَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسي أُولئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدينَ مساجد خدا را تنها كسي آباد ميكند كه ايمان به خدا و روز قيامت آورده، و نماز را برپا دارد، و زكات را بپردازد، و جز از خدا نترسد; اميد است چنين گروهي از هدايتيافتگان باشند. (التوبه - 54)وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلاّ أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلاّ وَ هُمْ كُسالي وَ لا يُنْفِقُونَ إِلاّ وَ هُمْ كارِهُونَ هيچ چيز مانع قبول انفاقهاي آنها نشد، جز اينكه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدند، و نماز بجا نميآورند جز با كسالت، و انفاق نميكنند مگر با كراهت! (التوبه - 71)وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ يُطيعُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ مردان و زنان باايمان، ولي (و يار و ياور) يكديگرند; امر به معروف، و نهي از منكر ميكنند; نماز را برپا ميدارند; و زكات را ميپردازند; و خدا و رسولش را اطاعت ميكنند; بزودي خدا آنان را مورد رحمت خويش قرارميدهد; خداوند توانا و حكيم است! (التوبه - 103)- خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ وَ اللّهُ سَميعٌ عَليمٌ از اموال آنها صدقهاي (بعنوان زكات) بگير، تا بوسيله آن، آنها را پاك سازي و پرورش دهي! و (به هنگام گرفتن زكات،) به آنها دعا كن; كه دعاي تو، مايه آرامش آنهاست; و خداوند شنوا و داناست! |
«حفاظت از نماز» در كدام سوره آمده است؟